μολυβδοχαλκόχρους

μολυβδοχαλκόχρους, -ουν και -οος, -οον (Α)

αυτός που έχει το χρώμα κράματος μολύβδου και χαλκού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μολυβδόχαλκος + -χρους (< χρώς «χρώμα»), πρβλ. αργυρό-χρους, κιτρό-χρους].